Jak otrzymać obywatelstwo japońskie?

Temat ten podpowiedziała mi w jednym z komentarzy A.I. prowadząca blog Szwajcaria przez polski pryzmat. Blog nr N.

Uzyskanie japońskiego obywatelstwa przez obcokrajowca określa się słowem kika (帰化), czyli naturalizacja.

Czy trudno jest się naturalizować? Z danych udostępnionych przez Ministerstwo Sprawiedliwości wynika, że przez ostatnie 10 lat ponad 80% osób ubiegających się o pozwolenie na naturalizację takie pozwolenie otrzymało, więc chyba nie. Ale oczywiście proces jest dość żmudny i czasochłonny.

To przejdźmy do warunków, które należy spełnić. Podaję za stroną internetową japońskiego Ministerstwa Sprawiedliwości.

1. Trzeba legalnie mieszkać w Japonii przez co najmniej 5 lat.

2. Trzeba być pełnoletnim.

3. Trzeba dobrze się prowadzić, przestrzegać prawa, płacić podatki.

4. Trzeba mieć z czego żyć.

5. Trzeba zrezygnować z dotychczasowego obywatelstwa.

6. Trzeba przestrzegać japońskiej konstytucji, nie można zagrażać Japonii ani należeć do organizacji przestępczych.

 

Powinno się też posługiwać językiem japońskim w stopniu (w miarę) komunikacyjnym w życiu codziennym.

 

To są warunki minimalne, ich spełnienie nie gwarantuje otrzymania pozwolenia na naturalizację.

Niektóre osoby, np. będące w związku małżeńskim z Japonką/Japończykiem podlegają pewnym ulgom. Na przykład wystarczy, że mieszkają w Japonii co najmniej 3 lata albo od dnia zawarcia małżeństwa minęły 3 lata i mieszkają w Japonii co najmniej rok.

Jakie dokumenty są potrzebne? Podaję podstawowe, obowiązujące wszystkich. W zależności od konkretnej osoby i jej sytuacji mogą być wymagane jeszcze inne dodatkowe.

1. Podanie ze zdjęciem

2. Informacje o rodzinie (rodzina, z którą zamieszkujemy, małżonek (były również)/narzeczony/konkubent, rodzice, dzieci, rodzeństwo, rodzice małżonka. Tych już nieżyjących też trzeba wpisać.)

Należy podać: imię i nazwisko, stopień pokrewieństwa, datę urodzenie, wiek, zawód, adres zamieszkania, w przypadku zmarłych datę zgonu. Plus dodatkowe informacje: czy się z nimi kontaktujemy, czy oni też chcą się naturalizować, co myślą o naszej naturalizacji, podajemy ich numer telefonu.

3. Umotywowanie wniosku

4. Życiorys

5. Informacja o budżecie domowym czyli podajemy źródła dochodu, wydatki, pożyczki, itp.

6. Informacje o działalności gospodarczej (jeśli takową prowadzimy)

7. Kopia dokumentu potwierdzającego miejsce zamieszkania

8. Dokument potwierdzający posiadane obywatelstwo

9. Dokumenty potwierdzające relacje rodzinne

10. Dokument potwierdzający niezaleganie z podatkami

11. Dokument potwierdzający dochody

 

To jest teoria, a jak to wygląda w praktyce, to już niestety Wam nie powiem, bo po prostu nie wiem. Z tego co poczytałam w internecie, to na początku trzeba zgłosić się do odpowiedniego urzędu (w Japonii sprawami obywatelstwa zajmuje się Ministerstwo Sprawiedliwości) na wstępną rozmowę. Wypełnia się odpowiedni formularz z podstawowymi danymi osobowymi (niby dane podstawowe, ale pamiętacie datę ślubu swoich rodziców?) i przynosi ze sobą paszport (stare paszporty, które straciły ważność też), kartę pobytu i (jeśli się posiada) prawo jazdy albo kartę z indywidualnym numerem osobowym (coś jak polski pesel). I podczas tej rozmowy dowiemy się wszystkiego, tzn. jakie dokumenty i w jakich ilościach musimy dostarczyć.

Opłaty za samą procedurę nie ma.

Po złożeniu dokumentów, zostaniemy zaproszeni na rozmowę. I potem już tylko czekamy na decyzję. Od odmownej nie ma możliwości odwołania. Jeśli uzyskamy obywatelstwo, świat zostanie o tym poinformowany wzmianką w dzienniku urzędowym Ministerstwa Sprawiedliwości.

Trochę statystyki. Chciałam sprawdzić ilu Polaków naturalizowało się w Japonii, ale niestety nie dotarłam do takich danych. Widocznie jest to niewielka liczba i zostaje zaliczona do kategorii „inne” przy podziale według narodowości. Albo źle szukałam. Gdyby ktoś z czytających znał takie dane, będę wdzięczna za podanie ich w komentarzu :)

W latach 2019-2021 pierwsza siódemka krajów, z których najwięcej osób się naturalizowało wygląda następująco: Korea (obie łącznie), Chiny, Brazylia, Wietnam, Filipiny, Peru, Bangladesz. Miejsca 8-10 zajmują, w różnej kolejności w zależności od roku, kraje: Nepal, Indie, Sri Lanka, USA, Rosja.

W 2021 roku pozwolenie na naturalizację otrzymało 8167 osób, a 863 osobom odmówiono. 

I taka ciekawostka na koniec.

Jakiś czas temu oglądałam na YT wywiad z pewnym młodym Polakiem pracującym od niedawna w Japonii i planującym naturalizację. Przy okazji tematu pozytywnych stron uzyskania japońskiego obywatelstwa wspomiano o tym, że bez obywatelstwa niektórych zawodów nie można wykonywać i naturalizacja to umożliwi. I jak myślicie, co ucieszyło przyszłego Japończyka? O jakim zawodzie wspomniał? Otóż, dzięki uzyskaniu japońskiego obywatelstwa będzie można pracować w szarej strefie! Dobre ;-) Rozśmieszył mnie chłopak, ale też poczułam pewne zażenowanie/zakłopotanie. No chyba, że nie znam znaczenia szarej strefy. Może znaczenie się zmieniło i młodzi ludzie mają na myśli coś innego niż ja?